Ο Μορμόλης, 2015

Την Τρίτη 1 Απριλίου 2014 οι μαθητές του 1ου Π.Π.Σ. Ιωαννίνων παρακολούθησαν στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου Ιωαννιτών το θεατρικό έργο του Ράινερ Χάχφελντ, μαθητή του Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Ο Μορμόλης», έτσι όπως αυτό παρουσιάστηκε από την Παιδική Σκηνή του Καλλιτεχνικού Σωματείου «Οι Αθεράπευτοι».

Ο Μορμόλης μαθαίνει τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί πολίτες με ελεύθερο φρόνημα και υπευθυνότητα. Να αμφισβητούν, να αντιστέκονται, να εξεγείρονται! Με μια χαρούμενη διάθεση και ευγένεια. Με χιούμορ και χαμόγελο. Με την αθώα και γεμάτη απορίες ψυχή τους.

Λίγα λόγια για το έργο...


Ο Ρίκης και η Μάντα περνούν τις διακοπες τους κοντά στον θείο τους και τη θεία τους. Βρίσκουν ένα παλιό ξύλινο κουτί και το βαφτίζουν Μορμόλη. Ο Μορμόλης γίνεται ένας φανταστικός φίλος των παιδιών και λέει στους μεγάλους όσα δεν τολμούν να τους πουν οι μικροί. Οι μεγάλοι δεν καταλαβαίνουν τι είναι αυτό το μυστηριώδες κι ύποπτο κουτί. Το φοβούνται και θυμώνουν. Ο θείος παθαίνει κρίσεις στο άκουσμα του και μόνο, ο αστυνόμος έρχεται να το «συλλάβει», ο στρατηγός προσπαθεί να το καταστρέψει μ' ένα κανόνι, ακόμα κι ένας υπουργός επεμβαίνει. Όσο για τον γκρινιάρη γείτονα, τον κύριο Μπουρίνια, παίρνει το πριόνι του για να το κομματιάσει. Ο Μορμόλης όμως είναι άτρωτος, μια και μπορεί να γίνεται ό.τι θέλουν τα παιδιά: παπούτσι, καπέλο, ποτήρι ή μπουρί της σόμπας. Κι αν κόψεις έναν Μορμόλη στα δύο, έχεις δύο Μορμόληδες, αν τον κόψεις στα τρία, έχεις τρεις Μορμόληδες. Στο τέλος, όλοι οι μεγάλοι, ακόμη κι ο κύριος Μπουρίνια, καταλαβαίνουν πως για να κερδίσουν το Μορμόλη, πρέπει πρώτα να τον αγαπήσουν, όπως πρέπει να μάθουν ν' αγαπούνε τα παιδιά γι' αυτό που είναι, γι' αυτά που νιώθουν, γι' αυτά που σκέφτονται, γι' αυτά που γεννά η ζωηρή τους φαντασία.